Mensen Met Zelfmedelijden Zijn de Ondergang Van de Maatschappij
Verliezen is een keuze
Sinds ik ontdekte wat het ego inhoudt, is mijn interesse erin nooit afgenomen. Het heeft me echt geraakt. Het is zo bizar dat dit kleine ik-figuur in mijn hoofd zo'n ongelofelijke invloed heeft op hoe ik mijn leven ervaar dat ik geen andere keus had dan het te onderzoeken. Te onderzoeken waar het allemaal precies vandaan komt en hoe deze psychologische constructie is ontstaan.
Het belang van voortdurende verkenning
Het is erg belangrijk om ons ego te blijven verkennen en onderzoeken. De reden is eenvoudig: het veroorzaakt veel onaangename dingen. Angst, stress en depressie zijn daar enkele van.
Depressie is een complex onderwerp. Ik ben geen neurowetenschapper, maar op basis van wat ik in het verleden heb gelezen, kan men zelfs depressief worden van verkeerde eetgewoonten. Als er onevenwichtigheden zijn in onze hersenchemie, heeft het fysieke een effect op het mentale. Maar veel gevallen van depressie zijn puur mentaal, veroorzaakt door aangenomen overtuigingen.
Deze overtuigingen hebben allemaal te maken met ons ego.
Ik heb zelf ervaren hoe het besef van een keuze hebben en bewust zijn van mijn ego me hielp mijn leven ten goede te veranderen. Ik deed wat graafwerk in mijn dagboeken en eigenlijk heeft sinds 2022 een spirituele leraar in de stad waar ik woon, me over het concept van het ego geleerd.
Sindsdien bleef ik lezen en vragen stellen, en dat is nooit gestopt. De behoefte ontstond om anderen te onderwijzen wat ik heb geleerd, en de kennis door te geven. En geloof me als ik zeg dat het heel noodzakelijk is. Kijk maar om je heen, of kijk gewoon in de spiegel.
Toen ik begon te kijken in de spiegel, was het een zeer confronterende ervaring. Het besef dat ik de oorzaak was van mijn eigen ellende sloeg hard in. Tegelijkertijd was ik ongelofelijk verrast.
Het klinkt misschien gek, maar was me gewoon nooit opgevallen dat ik ervoor kon kiezen om bepaalde dingen anders aan te pakken. Het besef dat ik me niet hoefde vast te klampen aan negatieve gebeurtenissen uit het verleden en dat ik dingen kon loslaten, voelde ook vreemd.
Waarom heb ik hier niet eerder aan gedacht?
We moeten worden gericht op de lessen die we niet zelfstandig ontdekken. Alles wat we moeten weten zit al in ons, maar soms hebben we iemand nodig die ons leidt om die kennis te vinden en te gebruiken. Die gedachte benadrukt het belang van voortdurende verkenning.
Een onaangename ontdekking tijdens mijn zelfonderzoek
Na het besef dat ik de oorzaak was van mijn ellende, begonnen verschillende dingen duidelijk te worden. Een van de belangrijkste realisaties was dat als ik de oorzaak ben, dit ook voor vele anderen geldt. Deze mensen zitten in dezelfde situatie, en zijn ook de oorzaak van hun eigen ellende. Ze zijn zich er gewoon niet van bewust, net zoals ik dat niet was.
Ik was me bijvoorbeeld ook niet bewust van mijn zelfmedelijden. Dat was pas een bizarre ontdekking. Ik gaf externe dingen de schuld van wat ik doormaakte, en ik moet je zeggen - het slaat absoluut nergens op. Zelfmedelijden en het in een slachtofferrol zitten zijn dingen waar je niet bij mij mee hoeft aan te komen in de levensfase waarin ik me nu verkeer.
Ik merkte snel dat ik niet de enige was die het slachtoffer speelde. Veel mensen hebben medelijden met zichzelf. Ze geven alles en iedereen de schuld van wat er in hun leven gebeurt, behalve zichzelf. Dat is natuurlijk het makkelijkste om te doen. Zelfonderzoek doen om te zien waarom dingen in je leven gebeuren zoals ze gebeuren is geen gemakkelijke taak. Het vereist moed, kracht en een nieuwsgierige geest.
Observaties over zelfmedelijden
Zo'n nieuwsgierige geest heeft me geleid tot het observeren van anderen die medelijden met zichzelf hebben. Simpelweg door te luisteren naar wat ze te zeggen hebben. Mensen toestaan om hun verhalen te vertellen over wat ze denken dat hen dwarszit.
En bij elk verhaal dat ik hoor van mensen die medelijden met zichzelf hebben, kom ik steeds weer terug bij het ego.
Stel je voor dat je medelijden met jezelf hebt omdat je gelooft dat je niet genoeg geld verdient. Als ik voor demonstratiedoeleinden een bedrag moet noemen: vijftien euro per uur.
Als je erover nadenkt, is het jouw keuze dat je voor vijftien euro per uur werkt. Als je het gevoel hebt dat je onderbetaald wordt op je werk, dan ligt dat aan jou, niet aan je werk. Blijkbaar doe je iets waarvan iemand vindt dat het de moeite waard is om je dat bedrag te betalen.
In plaats van medelijden met jezelf te hebben, zou je iets moeten proberen te vinden waar iemand bereid is meer te betalen. Als je zulke dingen niet kunt vinden omdat je geen vaardigheden hebt, heb je de keuze om jezelf op te leiden en vervolgens een baan te vinden die meer betaalt.
Maar door in de slachtofferrol te blijven en medelijden met jezelf te hebben, bereik je niets.
Als je geen geld hebt om die opleiding te betalen, dan kun je ervoor sparen. Ik denk dat het nu, in 2024, makkelijker dan ooit is om wat extra geld te verdienen.
Er zijn veel mensen die extra geld verdienen, dus waarom kun jij dat niet? Zij zijn niet speciaal hoor. Het enige wat zij anders doen dan jij, is dat zij ervoor hebben gekozen dat te doen.
Verantwoordelijkheid nemen
Ik neem mezelf als voorbeeld - Als ik het gevoel heb dat ik niet genoeg geld verdien bij mijn werkgever, heb ik de keuze om interne of externe cursussen te volgen om mijn vaardigheden te verbeteren. Ik word dan waardevoller op de arbeidsmarkt en binnen het bedrijf, waardoor ik mogelijk meer geld kan verdienen bij de huidige werkgever. Ik kan ook kiezen om overuren te werken in de avonden of weekenden.
Als mijn werkgever me geen mogelijkheid biedt om meer geld te verdienen, kan ik op zoek gaan naar een andere inkomstenbron. We kunnen Medium als voorbeeld nemen. Als ik meer geld wil verdienen op dat platform, moet ik betere verhalen schrijven en connecties opbouwen.
Het is 2024, een digitaal tijdperk. Tegenwoordig kan iedereen online geld verdienen.
Als ik daar geen zin in heb en liever op de bank zit en een spel speel op mijn Xbox, dan is dat mijn keuze. Maar dan moet ik later niet klagen dat ik vind dat ik niet genoeg geld heb verdiend.
Als je echt wilt, zijn er veel mogelijkheden.
Meestal zijn er twee redenen waarom je blijft 'verliezen':
De noodzaak is niet hoog genoeg.
Het verlangen is niet sterk genoeg.
Als de noodzaak hoog genoeg was, had je het gedaan.
Als je het écht wilde, had je het gedaan.
Verliezen in het leven is een keuze. Maar veel mensen kiezen toch voor de weg van de minste weerstand.
Misschien vind je je werk leuk, maar kun je niet opschieten met je collega's. Dan heb je de keuze om dit te bespreken of te zoeken naar een andere werkgever waar het werk hetzelfde blijft.
Als je overgewicht hebt door verkeerde gewoonten en je hebt daar last van, dan is het aan jou om je gewoonten te veranderen.
Als je huis altijd een puinhoop is, kun je op elk moment besluiten om het op te ruimen.
Het aannemen van een slachtofferrol maakt de zaken niet beter. Er zijn veel dingen die je zelfs vandaag kunt doen om positieve veranderingen teweeg te brengen. Je hebt meer invloed op de richting van je leven dan je je realiseert.
Sommige overkomen dingen ons, dat weet ik, maar zoals ik al vaak in mijn andere artikelen heb gezegd:
“We hebben geen invloed op de dingen die ons overkomen, maar we hebben wel controle over hoe we ermee omgaan. De keuze is geheel aan ons hoe we reageren op externe gebeurtenissen.”
Een belangrijke stoïcijnse les.
Ik heb geen invloed op het weer, andere mensen of de processen die zich binnenin mijn lichaam voordoen, maar ik heb wel controle over mijn keuzes.
Ik wou dat meer mensen dit zouden beseffen. Het zou zoveel stress en zoveel depressie schelen. We hebben allemaal perioden waarin het niet goed gaat. Dat is volkomen menselijk. Maar het is een keuze om erin te blijven hangen en de hele wereld te vertellen hoe zielig je bent. Stop daar gewoon mee.
Werk aan jezelf en maak er iets van. Die verantwoordelijkheid ligt geheel bij jou. Jij bent de enige die iets van je leven kan maken. Onthoud dat goed.
Als mijn woorden een snaar bij je hebben geraakt of als je dit waardevol vond, denk er dan eens over na om me wat liefde te geven - trakteer me op een kopje koffie (het is een stuk voordeliger dan therapie)!
En wist je dat deze post er veel mooier uitziet in de Substack app?
Deze post zal later ook op Spotify te beluisteren zijn.